σκάμμα

-ατος, το, ΝΑ

1. το αποτέλεσμα τού σκάπτω, τόπος σκαμμένος, κοίλωμα, λάκκος

2. χώρος σκαμμένος και επιστρωμένος με άμμο κατάλληλος για την τέλεση διαφόρων αγωνισμάτων, όπως τής πάλης, τού άλματος κ.ά.

νεοελλ.

1. το τμήμα τού γυμναστηρίου όπου τελείται το αγώνισμα τής πάλης

2. αφρώδες νερό με σαπούνι που απομένει στη σκάφη μετά το πλύσιμο λεπτών συνήθως ενδυμάτων

μσν.

1. το τμήμα τού ιπποδρόμου που βρίσκεται απέναντι από τη σφενδόνη, το πέταλο

αρχ.

1. η ενέργεια τού σκάπτω, το σκάψιμο

2. αυλάκι με ενδείξεις, κατάλληλο για τη μέτρηση τού μήκους τού άλματος

3. παροιμ. φρ. α) «ἐπὶ τοῡ σκάμματος ὤν» — καθώς βρίσκεται σε κρίσιμη στιγμή

β) «ἐπὶ μείζονα σκάμματα» — σε μεγάλους κινδύνους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκάπ-τω (για το θ. σκαπ- βλ. λ. σκάβω) + κατάλ. -μα, με αφομοίωση τού -π- (πρβλ. γράμ-μα)].